Tony Offermans, die geen beroepsmuzikant wilde worden, zoals zijn bekende vader en beroemde moeder, koos voor een leven in de schilderkunst. Hij volgde lessen aan de Haagse Academie en bekwaamde zich verder onder leiding van Bernhard Blommers. Als lid van de kunstenaarsverenigingen Pulchri Studio, Arti et Amicitae en de Hollandsche Teekenmaatschappij ontpopte hij zich als feestbeest. Hij was begenadigd spreker. Een spreker als een conferencier die met humor en kwinkslagen het publiek vermaakte. Muzikaal getalendeerd verhoogde hij menigmaal de feestvreugde tijdens bijeenkomsten door achter de piano plaats te nemen. Met zijn improvisaties bracht hij sfeer. Tony kon zich schaamteloos midden in de belangstelling van een menigte manifesteren. Met zijn charismatische persoonlijkheid trok hij alle aandacht naar zich toe. Maar reclame maken voor zijn schilderijen en aquarellen stuitte hem tegen de borst. Hij kon zijn gevoelsmatige bezwaren niet onder woorden brengen, doch handelde er wel naar. Mogeljik zou hij grotere bekendheid hebben verkregen als Haagse School schilder en nestor van de ‘Larense School’ wanneer hij actief zijn werk had gepromoot. Tijdens zijn leven is het niet gekomen tot een overzichtstentoonstelling, terwijl zijn werk doorgaans goed verkocht onder de hogere burgerij zowel in Nederland als Amerika. In het oeuvre van Tony staat de werkende klasse centraal. Zijn timmermannen en andere ambachtslieden, boerinnen en wolspinsters zijn geconcentreerd en als onbespied aan het werk. Offermans kon die toewijding weergeven als geen ander.

– Autuer: Peter C.L. van der Ploeg
– Hardcover
– 238 pagina’s