Roel H. Smit-Muller.

Staphorst intrigeert. Dat vonden de kunstenaars die vanaf de negentiende eeuw het dorp bezochten. In het Overijsselse dorp vonden ze motieven in de mensen, de huizen en het boerenlandschap. Staphorst werd nooit kunstenaarskolonie zoals Laren of Bergen. De meeste schilders hier waren passanten. Eén vrouw uitgezonderd: Stien Eelsingh. Zij bleef tot aan haar overlijden in 1964 wonen in ‘de witte boerderij’.

De schilders van Staphorst laat ons aan de hand van enkele thema’s kennis maken met schilders als Lammert van der Tonge, Jan Sluijters, Jo Koster, Dirk Filarski en natuurlijk Stien Eelsingh. Wat de schilders van Staphorst zochten is duidelijk: het kunstwerk Staphorst. De architectuur, de boerderijen met felgroene luiken, blauwe kozijnen en de levensboom boven de deur. Helderrode boerenwagens en melkbusrekken in blauw en wit. Maar bovenal de Staphorsters zelf, die zo schilderachtig in beeld gebracht konden worden.